Canairsche tradities

20-09-2017   Ontdek Gran Canaria

De Canarische eilanden zijn een regio met rijke gebruiken en tradities en veel daarvan houden een goed feest in!

De Canarische eilanden zijn een regio met rijke gebruiken en tradities en veel daarvan houden een goed feest in!

Fiesta del Charco in La Aldea

Elk jaar wordt er een merkwaardig feest gevierd in La Aldea, op het eiland Gran Canaria, rond plassen gevormd aan de kust die afkomstig zijn van een oude vistechniek genaamd "embarbascar". Deze techniek bestond uit het bedwelmen van de vissen die vastzaten in de plassen van het dorp San Nicolás door de wijzen van de cardonen en de tabaibas, en beoefend door de aborigines van Gran Canaria lang voor de verovering van de Canarische Eilanden.

Het is mogelijk dankzij de kracht van de zee tijdens de laatste dagen van augustus en de eerste dagen van september, wanneer het water meer dan normaal opstijgt in een proces genaamd Maciega, en grote poelen zout water vormt aan de monding van de Aldea ravijn, plassen waarin vissen tijdelijk gevangen zitten. Om te voorkomen dat ze ontsnappen, gebruikten de aboriginals het narcotische gif van de cardonal en de tabaiba om deze vissen gemakkelijker te vangen.

.

De Canarische bal

Het spel van de Canarische bal bestaat uit het gooien van een bal vanaf een ingesteld punt met de bedoeling zo dicht mogelijk bij een bal van kleur te komen, in een poging de tegenstander weg te duwen. Een Canarische balmatch eindigt als een van de twee teams twaalf punten bereikt. Elk team kan de spelers hebben die ze willen, zolang elk team hetzelfde nummer heeft.

Traje típico canario
Los “trajes de mago” se fabrican hoy con otra clase de materiales que en la antigüedad. Nantes, la lana y el lino eran los principales materiales para confeccionar la típica vestimenta: enaguas blancas interiores de lino, bordadas en negro o en rojo, y la enagua de fuera de lana de oveja teñida de negro. Esto era así en el caso de algunos pueblos de La Palma, pues cada municipio tiene sus modelos y variantes.

Typisch Canarisch kostuum
De "goochelaarpakken" worden tegenwoordig vervaardigd met een andere klasse materialen dan in de oudheid. Nantes, wol en linnen waren de belangrijkste materialen om de typische kleding te maken: witte onderrok in linnen, geborduurd in zwart of rood en de onderrok van zwart geverfde schapenwol. Dit gold in het geval van sommige steden van La Palma, omdat elke gemeente zijn modellen en varianten heeft.

Het Canarische worstelen, een inheemse sport

De "goochelaarpakken" worden tegenwoordig vervaardigd met een andere klasse materialen dan in de oudheid. Nantes, wol en linnen waren de belangrijkste materialen om de typische kleding te maken: witte onderrok in linnen, geborduurd in zwart of rood en de onderrok van zwart geverfde schapenwol. Dit gold in het geval van sommige steden van La Palma, omdat elke gemeente zijn modellen en varianten heeft.

Het belangrijkste idee van deze Canarische strijd is om de tegenstander de grond te laten raken met een deel van zijn lichaam en de zool van zijn voeten, met behulp van tactieken zoals hem grijpen door de korte broek en andere bekende technieken. In deze sport is het niet toegestaan om op de grond te vechten of om vertrouwde sleutels te gebruiken in anderen die bekend zijn in andere vechtklassen.

Het wordt gespeeld in teams van 12 worstelaars en wint degene met de meeste punten, die worden gewonnen telkens wanneer een tegenstander wordt verslagen, en het is een oefening waarbij de techniek en de vaardigheid van de speler boven hun kracht belangrijker zijn, Het is gebruikelijk dat de kleinere triomferen.

Het gomero-fluitsignaal

Het fluitje, zoals de naam al doet vermoeden, is een fluitende vorm van gesproken taalcodering die dient om lange afstanden te communiceren, gebruikmakend van de orografie van La Gomera (van tamelijk ingesloten valleien en ravijnen die hikjes wegnemen), een eiland dat door zijn inwoners wordt vergeleken met een enorme sapcentrifuge. Onder gunstige windomstandigheden en andere omstandigheden kan een gefloten bericht een afstand van 3 of 4 kilometer afleggen en rekening houdend met het feit dat La Gomera niet langer is dan 25

kilometer, zou het niet erg moeilijk zijn om die boodschap aan de andere kant van de weg te krijgen. hetzelfde, hoewel het in het proces ongeveer een half dozijn keer van mond tot mond gaat.